چهارمین روز مدرسه اقتصاد اسلامی با یک اردوی علمی یک روزه در وزارت امور اقتصادی و دارایی ادامه یافت.
در این روز طی هماهنگیها و برنامهیزیهای صورت گرفته از سوی کادر علمی و اجرایی اندیشکده قصد با وزارت امور اقتصادی و دارایی و ستاد همکاری حوزه با وزارت امور اقتصادی و دارایی، ادامۀ فعالیتهای مدرسه تابستانه اقتصاد اسلامی با اردوی علمی یک روزۀ دانش پژوهان به شهر تهران و حضور دو استاد تمام گرانقدر برجسته در وزارت امور اقتصادی در روز سهشنبه ٢۴ مرداد ١۴٠٢، همراه شد.
در ساعت نخست و پیش نشست این فوق برنامه، دکتر اشکان هراتی، رئیس ادارۀ اجرایی تنظیم مقررات سازمان امور مالیاتی در وزارت امور اقتصادی و دارایی، به بیان دیدگاههای خود در خصوص «نظام مالیاتی هوشمند و عدالتمحور» پرداخت.
در ادامه و در بخش نخست نشست اصلی، پروفسور مرتضی فرهادی، استاد تمام علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبائی، مطالب خود را با عنوان «آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا میکرد؛ یاریگری در میراث اقتصاد ایران» ارائه کردند. ایشان با اشاره به مهمترین آثار خود یعنی «واره»، «صنعت بر فراز سنت یا در برابر آن» و «انسانشناسی یاریگری»، مهمترین بیماریِ اقتصاد ایران را، اقتصاد بادآورده دانستند و افزودند: «اقتصاد بادآورده، اقتصادی است که به جای ساختهشدن با تولید، با استفاده از رانت و سفتهبازی و اختلاس و فروش نفت و محیطزیست به دست میآید که چنین وضعی ثمرهای جز ایجاد اختلاف طبقاتی شدید در جامعه و ایجاد حاشیهنشینی و آسیبهای اجتماعی و فرهنگی ندارد». این استاد بزرگ در ادامه تنها راه رسیدن به توسعۀ پایدار را در شناخت سنت و اقلیم گذشتۀ خودمان دانستند و خاطرنشان کردند: «باید اقتصاد غرب را از گذشته تا امروز مطالعه و بررسی کرد تا از علم نبودنِ آن، آگاه شد. اقتصاد غربی نوعی ایدئولوژیست که برای چهارصد سال نظام سوداگری و استعماری را در جهان حاکم کرده است.»
پرفسور مسعود درخشان، استادتمام اقتصاد دانشگاه علامه طباطبائی، سخنران اصلی بخش دوم این نشست بود. ایشان در ارائه مباحث خود با عنوان «انقلاب بانکداری: مهمترین اقدام برای پیشرفت اقتصادی و حذف ربا»؛ با تبیین دو مفهوم خلق پول و اضافه برداشت بانکی، سازوکار تورمساز ساختاری بانکداری کنونی ایران و تعدد بانکهای خصوصی و دولتی، با دو ابزار خلق پول و اضافه برداشت را برملا ساختند و از نحوه مانع بودن بانکهای خصوصی و تجاری در راه پیشرفت اقتصادی و مهار تورم پردهبرداری کردند. این استاد گرانقدر برای حل این ابرمعضل و آسیبهای ناشی از آن، استقلال و نظارت بانک مرکزی را کافی ندانسته و چاره را تنها در نبود بانکداری خصوصی و ازبینبردن تعدد بانکهای دولتی و تأسیس یک بانک رسمی دولتی عنوان نمودند.
دیدگاه خود را بنویسید